Zwemmen in de Tara Canyon Rivier

We rijden met Jerry,  een T3 campertje door Montenegro. Het land is klein maar groots in natuurpracht. Gisteren zijn we vanuit Durmitor NP naar de Tara Bridge gereden. Hier heb je een waanzinnig mooi uitzicht over de Tara Canyon Rivier.

Er zijn veel manieren om van de Tara rivier te genieten.

- Maak een spectaculaire zweeftocht boven de Canyon met een Zip-Line. Bij de Tarabrug vindt je verschillende Zip-Line bedrijven. 

- Langs de Panorararoute P4 liggen verschillende bedrijven waar je kunt rafter in de rivier. Super leuk. 

-  Rij de P4 Route tot aan Mojkovac. Je hebt onderweg prachtige uitzichten over de Tara Rivier 

- Plan een overnachting aan de rivier voor een verfrissende duik. 

Autocamp Eko Oaza-Tear of Europe

Vanaf de Tarabrug zijn we halverwege Panormaroute P4 gestopt bij Autocamp Eko Oaza-Tear of Europe. De camping doet zijn naam eer aan, want het is echt een oase.  We hebben een plekje op het grote weiland uitgezocht om de nacht door te brengen. Op de camping kun je heerlijk eten, verkoopt men locale producten en vanaf de camping loopt en pad richting de Tararivier waar je fijn kunt zwemmen. 

Wil je s'morgens vers brood, eieren of een sapje? Geen probleem, je kunt het een avond van te voren doorgeven in het restaurant. De locale producten worden op de camping verbouwt. 

Wil je wat langer in dit paradijselijke oord verblijven, dan is dat een goed idee. Vanaf de camping kun je genoeg uitstapjes maken. 

Vanwege de werkzaamheden vertrekken we vandaag wat later. Strak om 12: 00 stappen we in ons busje. Vanaf de camping beginnen de werkzaamheden meteen. Je mag met 20km per uur langs de wegafzetting, en dat gaat prima. Op sommige stukken liggen enorme brokken langs de kant van de weg. Enkele maanden geleden was het dorp Dobrilovina compleet afgesloten doordat grote rotsblokken op de weg lagen. Een drama voor de inwoners. 

Ik ben allang blij dat we er überhaupt overheen mogen. Ik had nl al een alternatieve route uitgezocht.  Radoje, de eigenaar van het busje Jerry, gaf deze tip en daar zijn we enorm blij mee. De route is ontzettend mooi. We slingeren door het landschap, met fantastische uitzichten over het gebied. 

Tara Springs Park

In het dorpje Bistrica parkeren we bij Tara Springs Park. Dit kleine park is zeker een stop waard. Tijdens een korte wandelroute over planken en bruggetjes kun je het natuurlijke water zien stromen op weg naar de Tarabrug. Het zonlicht krijgt hier weinig kans, en daardoor heb je een heel andere vegetatie. 

Naast de parkeerplaats vind je een restaurant vanwaar je mooi zicht op de stroomversnellingen. 

Biogradska Gora

Biogradska Gora is een prachtig natuurreservaat in de regio Bjelasica. Het maakt deel uit van het Biogradska Gora Nationaal Park, dat bekend staat als een van de laatste drie oerbossen in Europa. Dit park, opgericht in 1952, beslaat een gebied van ongeveer 54 vierkante kilometer en is een paradijs voor wandelaars en mountainbikers. De P4 Panoramaroute stopt in Mojkovac, en vanaf dit dorp rijdt je binnen een half uurtje het park in. Het park is beroemd om zijn oerbos, met bomen die meer dan 500 jaar oud zijn. 

Bij binnenkomst betaal je € 6,00 entree omdat het een National Park is. Je kunt een jaarpas kopen voor alle Nationale Parken in Montenegro. Deze kost € 13,00 en als je veel parken bezoekt is het de aankoop waard, De jaarpas is bij elk park te koop. Parkeren is wel een dingetje. De paden zijn smal en hobbelig en je parkeert tussen de bomen. Het park is populair onze toeristen en de locale bevolking en het kost ons even tijd om een plekje te vinden. We zijn ondertussen wel toe aan een lunch, dus zoeken we eerst het restaurant op. Er is gelukkig nog een tafeltje vrij. Het kan hier behoorlijk druk zijn, dus mijn tip is: Neem een lunchpakketje mee, zodat je op een van de vele bankjes kunt picknicken. 

In  het hart van het park ligt het Biogradsko-meer, een schilderachtig gletsjermeer omringd door weelderig groen. Wil je een wandeling maken, dan is het rondje van 3,5 km om het meer een aanrader. Een andere manier om van het park te genieten is het huren van een kano. Dat lijkt ons wel wat. Het informatiehuisje van het meer heeft de nodige informatie, een bootje  kost 10 euro per uur en kayaks 5 euro per uur. Je krijgt er een zwemvest bij. 

Net als we lekker op dreef zijn, doet het regenwoud z'n naam wel eer aan, we krijgen een korte  plensbui over ons heen. Het mag de pret niet drukken, want het blijft een superleuke manier van ontspanning. Het water staat in de zomer niet zo hoog, het laatste stuk achterin staat zelfs bijna droog. We hebben dan ook aan een uurtje kanoën genoeg. 

Camping Vesko

Een vrij onbekende Canyon in Montenegro is de Mrtvica Canyon bij het gehucht Medjurecje. Ons einddoel voor vandaag is Camping Vesko, dat midden in de canyon ligt. Vanaf Biogradska Jerezo, het meer in Biogradska Gora,  is het nog een uurtje rijden. Je volgt de E65 richting Podgorica en neemt vervolgens de afslag naar Camp Vesko. 

Vanaf de afslag is de weg eigenlijk een ramp. Slecht geasfalteerd, smal, en we vragen ons af of we wel goed gaan. We hobbelen een tijdje door en zien warempel een bord met : Campsite Medjurecje Rajo Radovic. Deze camping moeten we niet hebben, maar het geeft de burger moed, dat het goed gaat komen. Een paar honderd meter verder komen we inderdaad bij Camp Vesko uit. Het ziet er verlaten en een beetje vervallen uit vanaf de weg. De eigenaar komt net met een jong stel aanlopen. De camping is gewoon open, en of we maar naar beneden, het grasveld op willen  rijden. Het weggetje lijkt behoorlijk steil, maar het gaat prima. Heb je een grote camper of bus, dan is de weg naar de camping wel een uitdaging te noemen. 

Wow, wat een waanzinnig mooie locatie is dit. Het veld is op 2 ander kampeerders na, nog helemaal leeg dus we hebben ruimte genoeg om  een plekje uit te zoeken. We hebben ondertussen ervaren dat dat na 17:00 heel snel anders wordt. Veel reizigers komen pas tegen het eind van de middag een camping oprijden. 

Eigenaar Vesko. komt uitleg geven over het sanitair en de wifi. Daarbij heeft hij de handen vol met groenten uit zijn moestuin. Elke gast die bij hem komt, krijgt een grote schaal vol. Wat een bijzonder gastvrije man, nog nooit zo'n warm onthaal op een camping gehad. Montenegro blijft ons verbazen. 

We eten een eigen gemaakte pasta met de groenten van Vesko, en hiermee sluiten we een prachtige dag in Montenegro heel bijzonder af.