Waar ligt de Amalfikust?

De Amalfi kust is een van de mooiste kustlijnen in Zuid-Italië, en het ligt zo'n 60 km onder Napels. De kustlijn spreekt velen tot de verbeelding, alleen al door de prachtige foto's die je online ziet, als je deze kuststreek opzoekt.

De streek is  populair, dus druk in het hoogseizoen. Al die dorpjes liggen mooi tegen de kliffen aan, dus dat wordt trapjes lopen. In de warme zomer is dat aan mij niet besteed. Toch bleef het kriebelen om een keertje te gaan, zeker als je op Insta al die mooie plaatjes ziet. Deze zijn meestal  gemaakt in Amalfi en Positano, en naar mijn idee, doe je de Amalfikust daarmee te kort. 

Doordat Corona in 2020 onze reis naar Cuba in het water had gegooid, had ik nog een voucher liggen van vliegmaatschappij Lufthansa

En laat Lufthansa nou op Napels vliegen vanaf Dusseldorf, in het najaar!!! Nou, toen hoefde ik niet lang meer na te denken. Het najaar is altijd een fijne tijd om de zon nog op te zoeken. Niet zo warm meer en hopelijk aan de Amalfikust ook niet meer zo druk. Dus boekte ik 2 tickets naar Napels eind oktober.

Werelderfgoedlijst Unesco

De Amalfikust is in 1997 in zijn geheel toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Door de redelijk beschutte ligging van de dorpen, Amalfi, Ravello en Positano aan de Amalfikust hebben ze door de eeuwen heen hun eigen karakter weten te behouden en zijn de dorpen bijna niet veranderd. 

De Amalfikust loopt officieel van Positano in het westen tot het plaatsje Vietri sul Mare in het Oosten. Het middelpunt van de regio is het dorp Amalfi. Ooit was dit een van de grootste en machtigste plaatsen van Italië, tegenwoordig worden de historische straatjes van het dorp gevuld met toeristen die een kijkje komen nemen bij de verschillende bezienswaardigheden.

Hoe kom je van Airport Napels naar de Amalfikust? 

Met trein & bus

Met de Circumvesuviana reis je vanaf het treinstation van Napels in ongeveer een uur en tien minuten naar Sorrento. Vanaf Sorrento zijn er vervolgens verschillende mogelijkheden om naar de Amalfikust zelf te reizen. Met de busmaatschappij Sita Sud reis je vanaf Sorrento naar Positano, Praiano en Amalfi. Op zich is dit allemaal prima te doen, maar neemt wel wat tijd in beslag. 

Ferry

Geen zin om met de bus te reizen? Dan heb je ook nog de mogelijkheid om vanaf het Sorrento of Napels de ferry boot naar Positano of Amalfi te nemen. De ferry boot doet er ongeveer 40 minuten over vanaf Sorrento en vaart alleen tussen april en oktober.

Taxi

Voor als je makkelijk en snel wilt reizen, bestaat ook de mogelijkheid om een taxi te reserveren. Boek je deze taxi vooraf dan kun je vooraf precies  zien wat deze rit je zal kosten en hoelang het duurt. Zelf ben ik er voorstander van, om bij het vakantieadres te informeren, of zij een taxi kunnen regelen. Op deze manier kom je niet voor onverwachte verrassingen staan. Als vooraf je de taxi vooraf boekt zal deze op het vliegveld van Napels op je staan te wachten. 

Auto huren

Een auto huren, zou ook nog kunnen, maar is een heel slecht idee eigenlijk. Er loopt maar 1 weg langs de Amalfikust, en deze is altijd druk. Tevens vind je bijna geen mogelijkheid om te parkeren, en is het ook nog eens prijzig. 

Vervoer tussen de dorpen

Wanneer je aan de kust bent, wil je misschien ook nog wel graag wat zien. Er lopen bussen, maar de leukste manier om tussen de dorpen te reizen is met de veerboot. Deze vaart van dorp naar dorp, en als cadeautje krijg je ook nog eens een fantastisch uitzicht op de kustlijn, met de prachtig op elkaar gestapelde gekleurde huizen van de dorpen. Kijk voor tijden en prijzen bij Ferryhopper 

LET OP: Deze ferry vaart tot eind oktober en is niet de goedkoopste manier van vervoer. 

Vespa huren

Omdat de weg langs de Amalfikust een schitterende route is om te rijden zou je ook nog een Vespa kunnen huren, en zo langs de kust scheuren. De afstand is ongeveer 40 km van Positano naar Vietri sul Mare. 

Van dorp naar dorp langs de Amalfikust in 5 dagen

Ik  had alle opties thuis bekeken, hoe te reizen langs de kust, en besloot toen om langs de kust van dorp naar dorp te wandelen. Wat??? Ja, je leest het goed, wandelen van dorp naar dorp. Er zijn prachtige wandelroutes tussen de verschillende dorpen, en dat leek me wel wat. Rugzak mee, en gaan. 
We hadden 5 dagen de tijd, om van Maiori naast Positano te wandelen. En zo begon ons avontuur vanuit Napels. De route van Maiori naar Amalfi gaat al lopend perfect. Er is een heel groot netwerk aan wandeltochten. Als je van wandelen houdt, dan kun je in dit gebied heel wat kilometers maken. 
Vanaf Amalfi naar Bomerano maken we gebruik van de bus om naar  het startpunt van de Sentiero degli Dei te gaan.

 Het Pad  der Goden, wordt deze tocht ook wel genoemd. Maar hierover later meer. 

Dag 1: Aankomst op Napels 

Eind oktober hadden we een vroege vlucht vanaf Düsseldorf en landden  in de loop van de morgen op Aeroporto di Napoli. Ik had een taxi geregeld via onze eerste B&B Montagnella Relax in Maiori, De chauffeur stond inderdaad met een bordje met mijn naam erop klaar. Dat vindt ik altijd zo decadent😀

Napels

De rit vanaf het vliegveld van Napels naar Maiori, duurt ruim een uur. Net voorbij Napels stopte onze chauffeur bij een uitzichtpunt, zodat we foto’s konden maken van het mooie uitzicht op vulkaan de Versuvius. Hoe leuk! 

Ik verdenk hem er nog steeds van, dat hij gewoon de tijd nam om samen met mij een sigaretje te roken. Hoe dan ook, het was een gezellige chauffeur die enorm veel vertelde over de omgeving en de Amalfikust. Wikipedia on the road. 

Montagnella Relax in Maiori

Ik had dit verblijf in Maiori gekozen vanwege het te gekke uitzicht op zee en de bloeiende  Bougainvilla’s op de foto. En jawel hoor, eind oktober zag het verblijf er  exact zo uit als op de foto’s, inclusief de prachtige bloemen. Dat had ik echt niet durven dromen.  De eigenaar heette ons hartelijk welkom, en zette meteen een lokaal wijntje neer. De zon scheen, een geweldig uitzicht op het dorpje en de zee; De middag kon al niet meer stuk. 

Bekijk Montagnella Relax hier 

Maiori

Maiori heeft het langste zandstrand  van de Amalfikust, een leuke boulevard en een jachthaven. Dat maakt het plaatsje erg aantrekkelijk voor een verblijf in de zomermaanden. Het is een gezellig dorpje, met leuke straatjes. Voor  een drankje of een hapje eten kun je terecht in één van de vele barretjes of restaurants langs de boulevard of in de hoofdstraat, Corso Regina. Nu in oktober is het rustig, en zitten we bijna alleen aan het strand.

In een kleine supermarkt hebben we wat kaasjes, stokbrood en wijn gekocht  om zo te kunnen picknicken met de voetjes in het zand. 

Nadat we van de laatste zonnestralen hebben genoten wandelen we terug naar onze B&B. We hebben een gezellige kamer toegewezen gekregen met een fijne badkamer en een goeie douche. 

Het is 'avonds toch nog even zoeken naar een  terrasje. Je kunt merken, dat we laat in het seizoen zijn en niet alles is meer open. Gelukkig kunnen we nog terecht bij een bijzonder leuk restaurant Casa Ferraiuolo. Heerlijk gegeten en gezellige bediening. Aanrader in Maiori. 

Dag 2: Sentiero dei Limoni

Nadat we prima hebben geslapen, en een heerlijk ontbijtje hebben gehad, pakken we onze spullen in, om aan de 1e wandeling te beginnen. Onze rugzak met alles erin, moet mee. Als je ook op deze manier langs de kust wild wandelen, houd er dan rekening mee, niet te zware spullen mee te nemen. We lopen via de Sentiero dei Limoni naar het dorpje Minori. Il Sentiero dei Limoni, het pad dat we vandaag gaan lopen, is misschien wel de allergeurigste route langs de Amalfikust. Het Pad der Citroenen loopt, de naam verklapt het al, langs de citroenboomgaarden die je aan dit deel van de Amalfikust overal vindt. De route is ongeveer 4 km en duurt een uur, als je doorloopt. Maar dat doen wij meestal niet. Het zal dus wel 1.5 uur duren, voordat wij in Minori aan de koffie kunnen. 

Je kunt de route ook andersom wandelen, dus van Minori naar Maiori.

In Maiori start je bij de Santuario Santa Maria a Mare. Je loopt achter de kerk langs omhoog, de Via Veno. 

Zodra je daar op het zandpad komt heb je meteen een mooi uitzicht op de groene koepel van de kerk,  met de zee op de achtergrond. Het is werkelijk prachtig. Wanneer je de route vervolgt, kom je vanzelf bordjes tegen waarop Sentiero dei Limoni staat. en het wijst zich vanzelf. 

Onderweg staan bankjes waarop je kunt genieten van het uitzicht, en je hebt de mooiste vergezichten die je je maar wensen kunt. Wat is dit mooi. Dit had ik echt niet verwacht. De route is totaal niet zwaar, en je wandelt tussen en onder de citroenen door. 4 keer per jaar kan er worden geoogst, en nu wij er zijn, hangen de bomen niet meer zo heel vol. De citroenen uit de Amalfistreek hebben het certificaat, dat de herkomst en kwaliteit binnen de EU waarborgt. Ze zien er trouwens niet zo mooi glad uit, zoals wij ze kennen. Het zijn knoestige en bultige citroenen, maar wel de echte waar de Limoncello van gemaakt wordt. Zo af en toe, zie je een boer bezig, en in de zomermaanden kun je regelmatig een citroendrankje kopen tijdens de route. 

Halverwege  kom je in het gehucht Torre Elisea. Er wonen vooral citroenboeren, en een paar katten. Wij zien er verder niemand. De route slingert nu wat naar beneden, het ruikt er heerlijk en je krijgt zicht op het Belvedere Mortella. Het is een geweldig uitzichtpunt.  Mocht je met je kinderen op vakantie zijn, dan is deze wandeltocht ook heel leuk. Het enige wat nodig is, is dat ze goed ter been zijn. Er is geen mogelijkheid om deze wandeling op krukken of met een rolstoel te maken. 

Minori

Na ruim een uur te hebben gewandeld, krijgen we Minori in zicht. Het ligt heel mooi tussen de heuvels. De weg gaat wat steiler naar beneden, en we zetten de pas er een beetje in. We hebben zin in koffie met een gebakje van Patiserie  Sal de Riso. Blijkbaar een super lekkere gebakswinkel. Dat willen we wel testen. Zoals een beetje verwacht,  zijn we ruim 1,5 uur aan het lopen geweest, als we koffie drinken op het terras. 

Minori is niet zo groot, maar het ligt prachtig aan zee. Het staat ook vooral bekent om z'n lekkernijen. De bijnaam voor Minori is dan ook Stad van de Smaak. Mocht je hier willen overnachten, dan is dat een goed idee.  De keuze uit verblijven is enorm groot. 

Wij zijn nog niet klaar vandaag met wandelen, want we moeten nog een pittig stuk omhoog naar Ravello. Eigenlijk had ik bedacht om met de bus of taxi te gaan, maar daar moeten we wel lang op wachten. Arjans idee is dan ook, om gewoon alle trappen omhoog te lopen. Het is 3 kwartier lopen, dus dat valt wel mee. Wat niet mee gaat vallen is dat er heel, heel, heel, veel trappen omhoog geklommen moet worden. Ravello ligt nl 365 meter boven zee. 

Mocht je niet willen lopen, je kunt dus ook met de bus. 

Minori - Ravello Walk

Vanuit de Patisserie lopen we richting de kustweg en zien ineens tussen 2 huizen een trap met een bordje Ravello erop. Hier moeten we omhoog, en sneller dan verwacht beginnen we aan de klim. Op zich valt het mee, en af en toe zijn er ook stukken recht pad, waar je uitzicht heb op het dorp Minori. Dat maakt deze klim echt wel de moeite waard. Het is helder weer, en de kustlijn ligt af en toe mooi onder ons. Ravello is een dorpje wat vooral bekent staat om z'n 2 mooie villa's met bijbehorende tuinen. Villa Rufolo en Villa Cimbrone.  Daar wil ik graag heen. Ik heb al zoveel mooie foto's voorbij zien komen op internet van deze 2 villa's.  De trapjes leiden ons verder omhoog, en we kunnen ook al zien waar we heen moeten. De pijnbomen van Villa Cimbrone toornen hoog boven de heuvels uit. Een mooi doel, om naar toe te werken. 

Ravello

Het laatste stuk loop je al in Ravello, maar ben je nog niet bij het Oscar Niemeyer Auditorium. Hier is een plein waar regelmatig festivals worden gehouden, Wij zien dit als  eindpunt van onze klim vanuit Minori en van de ruim 60 trappen die we beklommen hebben. En dat laatste stukje had niet gehoeven. Erg steil, en juist omdat je weet dat je er bijna bent, maakt het pittig. In ruim een uur hebben we het Auditorium bereikt, en wandelen we het mooie dorp in. Het eerste beste terras is voor ons, spreken we af. We komen uit op het Piazza Centrale bij de Duomo. We kunnen nog een fijn plekje in de zon bemachtigen. 

Ik heb een B&B in Ravello geboekt, dus we kunnen nog heerlijk blijven zitten. Vanuit het plein heb je mooi zicht op een parkje. Daarachter zit een grote parkeerplaats. Als je met de auto naar Ravello wilt, kun je hier parkeren, en hoef je net ver te lopen naar de bezienswaardigheden.

De Minori - Ravello Walk kun je ook andersom lopen. Je begint bij Villa Cimbrone en daalt alle trappen naar beneden af. 

Maera B&B Ravello

We willen van onze rugzakken af, dus zoeken we ons verblijf voor deze nacht op. De B&B Maera B&B Ravello ligt op 100m van het centrum en is daarom ook snel gevonden. De eigenaar moet gebeld worden, omdat ik de tijd niet heb doorgegeven. Hij laat even op zich wachten, wat ons de tijd geeft om even in het straatje rond te kijken. Er zit een gezellige wijnbar naast ons, en de Enotavola wijnbar is van dezelfde eigenaar horen we later van hem. Het gebouw waarin de B&B gehuisvest is, is erg mooi, en ligt zelfs naast de grote parkeerplaats en de oude stadspoort. Als we binnen zijn, en rond geleid worden, zien we dat het dakterras een fantastisch uitzicht heeft, 

Bekijk hier  B&B Maera Ravello

We gaan eerst naar Villa Rufolo. Wereld beroemd om z'n twee torentjes en de pijnboom. Ik ben erg benieuwd of het echt zo mooi is. Via het Piazza Central lopen we zo onder de toren door naar de Villa.

Villa Rufolo met z'n romantische tuinen

Sprookjesachtig  zijn de tuinen van Villa Rufolo, waar de beroemde componist Richard Wagner een poosje woonde . Hij schreef er een groot deel van zijn Parsifal. En de tuinen zijn altijd goed onderhouden gebleven, door een schotse familie. En daar mag iedereen die de Villa bezoekt nu nog van meegenieten. Wat een prachtige plek. Fantastische doorkijkjes en mooi aangelegde perken maken dit bezoek compleet. Echt boven verwachting. 

Op het grote terras worden tegenwoordig nog muziekvoorstellingen gegeven, en van daaruit heb je een wijds overzicht over de baai. We wandelen van de ene doorkijkje naar de andere, en blijven ons verbazen over zoveel hoekjes. Ik begrijp volkomen, dat vele bekende en onbekende toeristen hier zo lyrisch over zijn. Mocht je in Napels zijn of ergens in de buurt,  ga dan een dagje naar Ravello. Er zijn ook dagtours te boeken, mocht je geen eigen vervoer hebben. 

Meest gefotografeerde boom in de tuin bij Villa Rufolo

Maar waar eigenlijk iedereen stiekem voor komt, is voor de 2 torentjes van de Chiesa Dell'Annunziata met de pijnboom. Ongetwijfeld de meest gefotografeerde boom ter wereld. Wanneer je informatie zoekt over de Amalfikust, komt deze foto meteen naar boven. Ik neem er dan ook even de tijd voor, om het beeld perfect vast te leggen. 

Na een paar uur, hebben we alles gehad, en lopen we terug, en besluiten we nog wat rond te slenteren, voordat we ergens gaan eten. Het dorpje heeft meer te bieden, dan alleen de 2 Villa's. Veel gezellige straatjes en doorkijkjes. Ben je in Ravello, dan kun je niet om het keramiek heen. Overal hangen bordjes en tegeltjes, en zie je kleine winkeltjes. 

Grote ketens vind je absoluut niet, en dat maakt het ook zo leuk, om rond te struinen. Ook net buiten het centrum. Hier loop je tussen en onder de olijfbomen. 

Waar eten we?

We gaan s'avonds eten bij Mimi's. Een geweldig lekkere pizzeria. Maar in het hoogseizoen moet je wel van te voren reserveren. Het is een populaire tent, waar mensen, ook nu, in de rij staan. In Ravello zijn erg veel restaurantjes en barretjes. Kijk gewoon overdag rond, wat je leuk lijkt, en reserveer een tafeltje. Op de weg terug naar onze B&B is het straatje schitterend verlicht. Wat een mooie afsluiting van een prachtige dag aan de Amalfikust. 

Dag 3: Villa Cimbrone & Gardens

We hebben goed geslapen, en buiten op het dakterras van Maera B&B Ravello konden we al koffie drinken. Het is net niet te koud. We zijn redelijk vroeg op gestaan, om op tijd bij Villa Cimbrone te zijn. Het is een populaire Villa en het is ook nog eens zaterdag. Het kon wel eens druk worden. We pakken ons boeltje weer in onze rugzak en zijn om half 10 al bij Villa Cimbrone. De openingstijden zijn van 9:00 - 17:00 en een kaartje kost € 10,00

Meteen als je binnenkomt wil je links af. Daar vind je het klooster met een schitterende kleine binnenplaats. Ik heb mijn Bannerfoto hier gemaakt. 

Klooster

De binnentuin staat vol met bloempotten en je ziet verschillende stijlen bouwwerken. Neem de tijd om hier rond te kijken. Het is echt de moeite waard. Het uitzicht vanaf hier is ook nog eens schitterend. 

Laan der Onmetelijkheid

Als je het klooster uitkomt, sta je bijna meteen bij het begin van een lange laan, de Laan der Onmetelijkheid. In de zomermaanden loop je onder de Blauwe Regen, maar hebben de takken alleen nog blad. De laan wordt er zeker niet minder mooi van. 

Je kunt de laan helemaal uit lopen, maar je kunt halverwege ook links af een hekje door. Je komt in een grote tuin met bankjes, beelden en ook weer een mooi uitzicht op de baai. Ze konden er wat van in vroeger tijden. De tuinen worden goed onderhouden, en volgens een van de tuinmannen, die we spraken, worden er alleen in de zomer al meer dan 300 huwelijken voltrokken. 

Het Terras der Oneindigheid

Doordat we wat vroeger zijn, is er nog bijna niemand hier. Daar hebben we geluk mee. Zeker als we verder de laan af lopen en bij de Tempel van Ceres, de godin van de oogst, uitkomen. Loop hier onderdoor en je komt bij het mooiste balkon van de wereld, denk ik. Het Terras der Oneindigheid. .

Het Terras van de Oneindigheid is niet te beschrijven, zo mooi. Dit zijn de plaatjes die ik op Insta en online zag. Maar wanneer je er werkelijk staat, is het nog vele malen mooier. De wolken verdwijnen, omdat het al wat later in de ochtend is geworden. Een heldere lucht, en dan die marmeren 18-eeuwse bustes met het schitterende uitzicht!!!!!! Hier worden we allebei toch wel heel erg stil van. 

Het is waarschijnlijk zeldzaam om het Terras voor jezelf te hebben in het hoogseizoen. Probeer daarom in vakantieperiodes ook vroeg te zijn, zodat je prachtige foto's kunt maken. Op het moment dat wij de meeste foto's gemaakt, en genoten hebben van deze geweldige plek, komen er meerdere bezoekers. We worden gevraagd foto's te maken van een stel uit Napels, en natuurlijk doen zij dat ook van ons. Ontelbare trouwfoto's  zullen hier geschoten zijn. 

We vinden het tijd worden voor koffie, en gelukkig is er een fijn terras, waar je heerlijk kunt zitten. 

Wanneer je vanaf de bar aldaar verder loopt, kom je vanzelf langs het beeld van Mercurius en de Tempel van Bacchus. Je kunt via trapjes verder lopen, maar er is ook pad, mocht je wat slechter ter been zijn. 

Het laatst stuk van de tuin richting de ingang, is ook nog mooi. Hier bloeien de rozen, en vind je veel Cupido beeldjes. Mocht je naar het toilet willen, die vind je daar ook. We hebben hier bijna de hele ochtend rond gelopen, en het wordt tijd dat we onze wandeltocht voort gaan zetten naar Atrani. Een klein dorpje, aan zee. Dat betekend dat we vanaf Villa Cimbrose heel veel trapjes weer naar beneden mogen. 

Ravello- Atrani Walk

Vanaf Villa Cimbrose lopen we eerst een aantal trapjes naar beneden, totdat we bij een doorgaande weg uitkomen. Hier krijgen we de keus om nog meer trapjes te nemen, of om links aan te houden, zodat we door de citroengaarden kunnen lopen. We kiezen voor het laatste, en hebben daar geen spijt van. Vanaf dit smalle pad, heb je zo af en toe zicht op de baai. Tevens zie je salamanders voor je voeten wegschieten. De laatste bloemen bloeien nog, en het is relaxed wandelen. Deze tocht is niet lang, en binnen 3 kwartier zien we Atrani al onder ons liggen. 

Atrani

Het laatste stuk naar het dorp is prachtig. Je ziet de bekende toren van de Collegiata di Santa Maria Maddalena al voor je, met daarachter de zee. Wat een uitzicht! Atrani is piepklein, maar heeft wel veel charme. Op de een of andere manier, komen wij uit bij de imposante barokke trap van de San Salvatore de Birecto. Samen met de lantarens is het een heel  mooi plaatje. 

Als we de trappen afgelopen zijn, dwalen we door de smalle steegjes van Atrani. Je ziet mensen de stoep vegen, de was ophangen, of met elkaar kletsen. Het is een heerlijk sfeertje. 

Het steegje van Escher

De Nederlandse kunstschilder Escher was ook dol op Atrani, en heeft heel wat pentekeningen hier gemaakt.  In zijn bekende werk Metamorphose speelt Atrani de hoofdrol. De inwoners van Atrani zijn daar enorm trots op, en hebben zelfs een steegje aan Escher opgedragen. Je vindt hier replica’s van verschillende van zijn werken. Sinds ik in het Escher Museum in Den Haag ben geweest, hou ik wel van deze kunstenaar. We zoeken het steegje dan ook op. 

We vinden het wel heel leuk om te zien, dat de trap hoe wij Atrani binnen kwamen, op deze pentekening staat. 

Gelukkig is op het centrale plein Piazzo Umberto een plekje op een terras vrij. We drinken een sterke espresso en lopen daarna onder de boog door,  en komen daarmee op het strand uit. Hier vind je ook nog wat blokken, met gekleurde tekeningen van Escher. 

Vanaf het strand heb je geweldig zicht op de bekende Santa Maria Maddalena. 

Dit beeld is zo typerend voor Atrani. 

Atrani - Amalfi Walk

We moeten nog een klein stukje wandelen vanmiddag, voordat we bij onze B&B zijn in Amalfi. De Atrani - Amalfi Walk is maar een kwartiertje lopen. Via de kleine steegjes in Atrani zie je bordjes staan richting Amalfi. Je komt vanzelf  bij de tunnel van de Luna Rossa parkeerplaats in Amalfi. Hier kun je onderdoor, om zodoende wandelen langs de doorgaande weg te voorkomen. Ideaal. Zodra je uit de tunnel bent, ben je heel snel op de boulevard bij het strand van Amalfi. We gaan meteen bij Tonino's aan het strand zitten, om te lunchen. Een fijn plekje, lekkere wijn, en gezellige bediening. 

B&B Il Porticciolo di Amalfi

Na de lunch wandelen we via de boulevard iets omhoog het dorp uit, om de B&B op te zoeken, die ik heb geboekt. Het ligt prachtig aan zee, en het uitzicht is fantastisch. We krijgen meteen koffie met wat lekkers aangeboden, en kunnen lekker buiten zitten op het overdekte terras. Morgen willen we het Pad der Goden naar Positano lopen, en de busverbinding naar Bomerano wordt lastig, volgens de eigenaresse. We zitten aan het eind van het seizoen, en de bussen rijden maar 1 x per dag om 12 uur op zondag. Dat vinden we veel te laat, dus gaan we op zoek, naar andere mogelijkheden in het dorp. 

Reserveer hier een kamer bij Il Porticciolo di Amalfi

Amalfi

Maar eerst wandelen we naar centraal in het dorp gelegen  Piazza del Duomo met vele terrasjes, een mooie fontein en de gevels van de voornamelijk witte huizen. De trappen bij de Kathedraal lopen  vol, en het is ontzettend gezellig. 

De Kathedraal is een echte blikvanger, en we zijn nieuwsgierig naar de binnenkant. 

De Kathedraal is echt een bezoekje waard, sla het dan ook niet over als je in Amalfi zelf bent. Daarnaast moet je Amalfi eigenlijk gewoon ondergaan. Mooie kleine steegjes, en leuke winkeltjes. Een zalig dorpje aan de Amalfikust. De lucht betrekt een beetje,  wanneer we op zoek gaan in het busstation. Het dorp steekt enorm af tegen de donkere lucht. Ik kan het niet laten, om toch nog maar weer een paar plaatjes te schieten. 

Bus naar Bomerano

Bij de haven van Amalfi, is het busstation, en alle bussen vertrekken vanaf dat plein. Waar je ook naar toe wilt. Het blijkt dat er inderdaad maar 1 bus op zondag gaat. Morgen, zondag dus, is het seizoen voorbij, het is dan 31 oktober. 

Tip: Per 1 november sluit elk jaar het hoogseizoen. De veerboten tussen de dorpen vaart bijna niet meer, en het openbaar vervoer wordt ook een stuk minder. 

De enige mogelijk is, om via een tour, incl veerdienst terug naar Amalfi, een rit naar Bomerano te boeken. Wanneer je verblijft in Amalfi is dit natuurlijk perfect. Wij hebben de veerboot terug niet nodig, want we overnachten in Positano. De bus vertrekt om 9;3o en de rit naar het startpunt van Il Sentiero degli Dei duurt een uur. Er zijn nog kaartjes, dus die kopen we. Deze tour kost  €15,00 p.p

Dag 4: Il Sentiero degli Dei, Het pad der Goden

We staan vroeg op, omdat we onze rugzak weer moeten meenemen, en rustig willen ontbijten. Vanaf het terras van B&B Il Porticciolo di Amalfi zien we bootjes vertrekken, en mensen wandelen op de pier. Dit is een ontzettend fijne B&B. Prima bedden, heerlijk ontbijt, en de sfeer is heel goed. En niet te vergeten, het uitzicht. 

Bekijk hier B&B Il Porticciolo di Amalfi

Vandaag wandelen de Il Sentiero degli Dei, het pad der Goden. De tocht heet zo, omdat deze wandelroute  hoog boven de schilderachtige Amalfikust loopt waarbij het pad zich een weg baant door de groene en rotsachtige omgeving. Dicht bij de Goden, volgens de legende. Het is een populaire route, want de uitzichten zijn geweldig. Ik ben dan ook heel erg benieuwd. 

De bus op het plein in Amalfi is mooi op tijd,  en we stappen samen met een aantal anderen in. De rit slingert tussen de bergen door. We rijden over de bergpas, en het is werkelijk prachtig. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik niet had verwacht, dat dit zo mooi ritje zou worden. Na een uur zijn we in Bomerano, en daar start de tocht. Maar eerst koffie. 

Het  wandelpad begint op Piazza Paolo Capasso in Bomerano en leidt je via Nocelle naar Positano.  Je wandelt langs wijnranken, flinke afgronden en spectaculaire uitzichten, Op een hoogte van vijfhonderdvijftig meter ben je bijna gelijk aan de goden naar wie dit pad is vernoemd. De route tot aan Nocelle is ongeveer 9 km en het eerste stuk is een redelijk vlak pad. Je hoeft voor deze wandeltocht geen super fitte conditie te hebben, maar je moet wel een hele dag kunnen lopen. 

In de verte kunnen we zelfs het eiland Capri zien liggen. 

Het eerste gedeelte van het pad, is recht en vergt niet veel klimwerk. De temperatuur begint al flink op te lopen, dus het vest mag uit. Mocht je deze tocht in de zomer wandelen, neem dan voldoende drinken mee, en start vroeg in de morgen. Dan is het nog niet zo warm, en dat is prettig. De route heeft namelijk niet veel schaduw. Zo af toe, heb je een stuk, waarbij je over rotsblokken moet klauteren, maar moeilijk wordt het zeker niet. De uitzichten zijn werkelijk onbeschrijfelijk mooi. We komen een groepje  berggeiten tegen, en op sommige plekjes bloeien nog vrolijke bloemen. Na verloop van tijd, kom je op een soort kruising. Hier kun je kiezen, of je links of rechtsom loopt. 

Nocelle

Na een paar uur wandelen komt Nocelle, het officiele eindpunt in zicht. De route die wij lopen, is linksom, Deze is licht dalend, en geeft de mooiste panorama's. Alles is goed aangegeven, en je kunt eigenlijk niet verkeerd lopen, In Nocelle, zoeken we eerst maar een restaurantje op, want we hebben trek. We lunchen bij Santa Croce. Je hebt er een prachtig uitzicht over de baai, en het eten is prima. 

In Nocelle kun je kiezen: neem je de beruchte afdaling via de ruim vijftienhonderd treden tellende trap naar Arienzo? Van daaruit, mag je nog een paar honderd treden naar beneden, om Positano te bereiken.  Of:  wandel je nog iets verder, om via Montepertuso naar Positano te wandelen? Dat stuk is langer, maar loopt geleidelijker naar Positano. Wij kiezen voor de langere route. 

Net als we Nocelle uitzijn, komen we dit beeld tegen. Een mooie bevestiging dat het een goddelijke pad is. 

Het pad loopt geleidelijk verder naar beneden, en af en toe vangen we een glimp op van Positano onder ons. We hebben nog wel even te gaan. We komen langs een vrolijke trap, en zien dat er een superklein terrasje is. We besluiten hier toch nog maar even te gaan zitten. Te mooi om het niet te doen. 

Na de koffie, lopen we de laatste kilometers naar beneden. Net voordat we in Montepertuso komen, zien we het gat in de rots. Het begint een beetje mistig te worden, dus we kunnen er niet zo mooi doorheen kijken.  Vervolgens gaat het via het steegje rechts langs de kerk naar Positano. We zijn om 11 uur begonnen vanmorgen, en nu is het ondertussen 16:oo uur geworden. 

Mocht je deze route willen wandelen en de veerboot terug willen nemen,  houdt er dan rekening mee, dat de laatste boot terug naar Amalfi om 17:oo uur vertrekt.

Gelukkig hoeven wij de boot niet te halen, want dat hadden we door ons getreuzel nooit gered.  We verblijven vannacht bij Villa Maria Antoinetta in het centrum van Positano. Daar komen we tegen 17:00 uur. We hebben genoten van deze fantastische wandelroute, en het is zeker een aanrader. 

Villa Maria Antoinetta

Deze B&B ligt gunstig in Positano, want je hoeft vanuit het centrum niet zoveel trapjes op en af. Positano staat namelijk bekent om z'n prachtige ligging tegen de heuvels. Punt is wel, dat je veel trapjes hierdoor moet beklimmen. De eigenaar wacht ons al op, als we aankomen, en heet ons hartelijk welkom. We krijgen een mooie kamer met een balkon. Het uitzicht is geweldig.

Reserveer hier een kamer 

Positano

Nadat we uitgerust zijn, wandelen we het dorp in. De vele steegjes met winkeltjes zijn prachtig, en de huizen zijn zo kleurig. Ik snap heel goed, dat Positano zo geliefd is bij mensen. Wat een mooi plaatsje. Je kunt vanaf hier ook vele uitstapjes maken, zoals met de boot naar Capri, fietsen langs de kust. Of gewoon fijn relaxen aan het mooie strand. Wanneer wij bij het strand aankomen, begint de het net wat donkerder te worden. Ook hier steken de vrolijke huizen tegen de donkere lucht. Als amateurfotograaf wordt ik hier wel blij van. 

We eten 's avonds bij een lekkere strandtent, en sluiten hiermee onze fantastische dag af. Morgen hebben we nog een paar uur de tijd, voordat onze vlucht naar huis vertrekt. 

Dag 5: Laatste dag Amalfikust

Na alweer een fijn ontbijt en een goede nachtrust, beslissen wat we vandaag nog willen. Het is eigenlijk te fris om aan het strand te chillen. Een veerboot naar Capri zit er niet in, want daarvoor is te weinig tijd. En fietsen of een een Vespa huren, wordt in deze tijd van het jaar lastig. We besluiten langs het strand te wandelen, en vandaar omhoog Positano in. Dat wordt dus trappen lopen. De been- en kuitspieren hebben  het flink te verduren. 

Torre Trasira

Op het strand aangekomen, waait het flink. De zee wordt er zelfs een beetje ruig van. We houden rechts aan, en wandelen richting Torre Trasira. Net iets voor de Toren, heb je mooi zicht op Positano. Torre Trasira heeft een terras en in  de zomer kun je hier prachtig hoog zitten. Wij wandelen vanaf dit punt omhoog het dorp in. 

We dwalen net zolang door allerlei steegjes totdat we we een mooi overzicht hebben over het dorp en de zee.  Positano is vanuit elke hoek fotogeniek, en het is me nu volkomen duidelijk, waarom er zoveel mooie foto's van het dorp zijn. 

De gele koepel van de Chiesa di Santa Maria is duidelijk te herkennen, en vormt het middelpunt van het dorp. Net als we zin in koffie hebben, komen we langs Casa e Bottega. Een heel leuk koffietentje, met goeie espresso. Hierna moeten we aanstalten maken, om af te dalen naar onze B&B. De taxi haalt ons om 15:00 uur op, zodat we op tijd bij het vliegveld van Napels zijn.

Deze 5 dagen aan de Amalfikust zijn voorbij gevlogen ( gelopen eigenlijk ) en we hebben het geweldig gehad. Van alle 6  dorpen die we bezocht hebben,  heeft Ravello de meeste indruk op mij gemaakt.  

Twijfel je nog?????

Ik hoop dat mijn ervaringen en foto's dan helpen om tot een beslissing te komen. 

Ben je aan de  Amalfikust geweest, dan is Cinque Terre  misschien ook wel wat voor jou! Lees hier alles over de 5 gekleurde dorpjes aan de Ligurische kust