Dag 8 Onderweg naar Berat 

We zijn onderweg van het dorpje Lin aan het Ohrid Meer naar het prachtige Berat in Albanië. Berat staat op de lijst van het Unesco Wereld erfgoed, en ik ben daarom ook benieuwd of het net zo mooi is als Gjirokäster. Deze 2 dorpen worden vaak met elkaar vergeleken, en Berat wint meestal, omdat het dichter bij Tirana ligt. We moeten best een stukje rijden, maar de eerste kilometers richting Elbasan zijn groen en glooiend. Vooral  het bruinrode gesteente is bijzonder.  Beetje alsof je in de Amerikaanse Valley of Fire rijdt. We rijden door de Dardge Vallei. Hier vind je ontzettend veel wandelroutes en guesthouses. Ook leuk voor een paar dagen. 

Bij Elbasan vind je een verlaten industrie gebied, het Kombinati Metalurgjik. Met Chinese hulp is de staalindustrie in de hoogtijdagen hier tot bloei gekomen, maar tijdens het Communistische regime waren er ook andere fabrieken gevestigd. Als we vanuit Berat verder reizen, nemen we ons voor om daar even te kijken. De rit naar Berat zelf gaat voorspoedig en al snel komen we door Besh. Een gebied dat vergeleken wordt met Venetië. Het is een waterrijk gebied met vele meertjes.

Berat

De stad bestaat uit verschillende historische wijken, waaronder Mangalem en Gorica, die door de Osum-rivier van elkaar worden gescheiden en verbonden zijn via de iconische Goricabrug. Mangalem was traditioneel de moslimwijk, terwijl Gorica voornamelijk door christenen werd bewoond, wat de religieuze diversiteit en tolerantie van de stad weerspiegelt. Een van de belangrijkste bezienswaardigheden is het Kasteel van Berat, ook wel Kalaja e Beratit genoemd, dat dateert uit de 13e eeuw en nog steeds bewoond is. Binnen de kasteelmuren bevinden zich kerken, moskeeën en traditionele woningen

Berat Castel

Een uurtje later komen we aan in Berat en we besluiten meteen door de rijden naar het Berat Castle. Een van de Must-Sees  in Berat. De weg naar de ingang gaat best stijl omhoog, en als je dit stukje loopt, kan het best een pittig wandelingetje worden. Vanuit het oude centrum loop je in ongeveer 20 minuten naar boven. Wij komen van de noordkant, en dat maakt de rit eenvoudig. De noordkant is ook goed te lopen, en de bewegwijzering is heel duidelijk. 

Er zijn verschillende winkeltjes en restaurantjes binnen de muren van het kasteel. Tevens vindt je er een aantal B&B's. Ook kun je het Onufri museum bezoeken en de schitterende wandschilderingen bekijken.  Maar bovenal zal je genieten van het geweldige  uitzicht over Berat en de omliggende bergen. Berat noemen ze ook wel de " Stad van de 1000 ramen" en dat is vanaf hier goed te zien.  De toegangsprijs voor het bezoeken is overdag 100 lek, in de avond en de voege ochtend is het gratis.

Leuk om te weten is dat het kasteel staat afgebeeld op het muntje van 10 Lek. 

Je kunt je laten begeleiden door een gids, maar ook zelf een een route lopen. Wij hebben voor het laatste gekozen, en na een paar uur, hebben we alles gezien. Het is een mooi kasteel, maar de uitzichten vond ikzelf het mooist. Ik heb 2 nachten geboekt bij het Berat Backpackers Hostel dat aan de andere kant van de Osumit rivier ligt. Berat wordt in tweeën gedeeld door deze rivier. Mangalem is het historische deel, en Gorica het andere. We moeten behoorlijk omrijden, omdat de oude brug alleen voor voetgangers is. In Gorica kun je alleen parkeren langs de rivier, en daar is voldoende plek. We moeten flink klimmen om bij het Hostel te komen, en zoals we al een paar keer hebben gemerkt, doen ze in Albanië niet echt aan bewegwijzering. Uiteindelijk vinden we het kleine deurtje dat toegang geeft tot het Backpackers Hostel. 

Bekijk hier Backpackers Hostel 

De kamer die we krijgen is heerlijk nostalgisch, en heeft een balkon met waanzinnig uitzicht. Echt geweldig. Aan de ene kant het kasteel, en aan de  andere  zien we de brug liggen. Er is een grote tuin, met lekkere ligbedden en loungebanken. We nemen de tijd om een drankje te doen, en te relaxen. 

Eten in Berat

In de wijk Mengalem zijn heel veel leuke restaurants, maar we komen per ongeluk terecht bij de beroemde snackbar Heaven's Kitchen. Het eten is prima, maar de ligging wat minder, nl aan de doorgaande weg. We wandelen daarna door de smalle straatjes van Berat, wat alleen te voet mogelijk is. Wat een prachtig dorp is dit. Na verloop van de tijd komen we uit op de boulevard Republika, waar het druk is. Volle terrasjes en er speelt een band. Hier wandelt de jeugd heen en weer, en is het zien en gezien worden. We sluiten de dag af met een ijskoffie bij Kafe Gimi. 

Osumi Canyon

Vanuit Berat zijn er excursies te boeken naar Osumi Canyon. Een fantastische kloof, waar je kunt raften, zwemmen, en wandelen. De Osumi kloof ligt in de Skrapar regio en de Osumi-ravijnen zijn de grootste canyons in het land en terecht worden ze soms de "Grand Canyon" van Albanië genoemd. Dit mag je wmb niet overslaan als je in Berat bent. 

Ons plan is eerst helemaal naar de Osumit Bridge te rijden en op de terugweg regelmatig te stoppen. Het is een lange rit, met onderweg prachtige uitzichtpunten. We rijden om 9 uur weg en onze 1e stop is bij een ijzeren brug die we toevallig tegenkomen. 

Onze route volgt de loop van de Osumit Rivier. We rijden door het plaatsje Corovodë en we besluiten een koffiepauze in te lassen, Het is klein dorpje waar wel veel te doen is. We vinden een plekje op het terras van Restaurant Verori in het centrum, en we begrijpen, dat veel rafttochten vanaf hier starten omdat een paar  kilometer verderop de Canyon begint. Albanië is een echt koffieland, en bij Verori wordt dat weer eens bewezen. . Je zit er mooi aan het water, en fijn in de schaduw.  Na een half uurtje  rijden verder en stoppen bij het officiele viewpoint. Wat een prachtig uitzicht hebben we hier. Door de regen is het water hier ook nog troebel, en het waterpeil is laag. Het Viewpoint wordt duidelijk aangegeven, dus je kunt het niet missen. De plek heeft een uitkijkpunt met een rond hek. 

Vanaf dit punt zijn er meerdere Viewpoints en de volgende is net voorbij het kerkje van Gjurma e Abaz Aliut.  We nemen een kijkje in de koepel, en we zijn niet de enige . Vandaag is de viering van de jaarlijkse feestdag.  Abaz Aliut was  de halfbroer van Mohammed. Elke augustus gaan duizenden pelgrims uit de hele Bektashi-orde een week naar deze streek om hier hun belangrijkste feestdag van het jaar te vieren. We krijgen een soort van gerstepap aangeboden met bestek. Wel heel bijzonder om dat een keer mee te maken. 

Vrima e Nuses

We bedanken de  " koster" en rijden verder naar het volgende viewpoint Vrima e Nuses. Ook weer een prachtig uitzichtpunt. Hier vind je tevens een gat in de rotsen. Het verhaal gaat, dat een bruid die tegen haar wil moest trouwen, smeekte om in een rots te veranderen. Een van de rotsen openden, en de bruid sprong erin. Het gat is het enige dat overbleef. 

Omdat het water echt niet hoog staat, zijn er geen raftochten vandaag, en op de route hebben we ook totaal geen last van andere weggebruikers. Het laatste stukje slingert langs de kloof tot dat we bij de Osumit Bridge aankomen. Het zandpad loopt iets naar beneden, en we zien dat hier campers hebben gestaan. Een superplek om te overnachten. 

Osumi bridge 

Het bruggetje oogt gammel, maar dat is het helemaal niet. Je kunt eroverheen rijden, en met een 4 x 4 auto verder rijden. Je zou dan weer in Permet uit komen.

Update 2024: Van een lezeres kreeg ik een update. De SH 72 kan nog steeds niet helemaal vervolgd worden naar Permet met een gewone auto. 

Wij rijden het stuk terug naar Corovoce en vinden in het centrum een infopoint in de buurt bij Hotel Flora. Hier staat een bord met ontzettend veel informatie over een route, die ons mooi lijkt tot aan de Pirogoshi Cave.  We nemen de afslag naar het eerst punt, de Kasabashi Bridge. De weg hier naar toe gaat redelijk goed, dus met een gewone huurauto kun je hier rijden. De brug ligt op een fantastische plek, en we wandelen een stuk langs het water en klauteren over de rotsen. 

Rruga Nexhip Xhaja Bergpas

De weg blijkt prima te doen en we rijden de bergpas tot we de Pirogoshi Cave goed in het zicht hebben. Deze bergpas over de Rruga Nexhip Xhaja mag je eigenlijk niet overslaan, als je hier in de buurt bent. Zo mooi. We hadden graag nog een stuk gewandeld bij de Cave, maar daar hebben we vandaag geen tijd meer voor.  Zonde. 

Bogova Waterval

We rijden het hele stuk weer terug, want we willen nog naar de Bogova Waterval. We komen opnieuw door het Bogove Nature Park, waar een herder z'n schapen over de weg leidt. In dit park kun je prachtig wandelen. Een overnachting was eigenlijk zo gek niet geweest, maar ja. In de omliggende dorpjes zijn een aantal Guesthouses. Bracaj Guesthouse ligt heel mooi aan de rand van de Osumit Canyon. De Nurellari Winery Cellar and Guest House is een wijnkelder, waar je goed kunt eten en prima overnachten. Beide zijn te boeken via Booking.com.  Bij de parkeerplaats van de waterval zijn een aantal restaurants en een barretje. We gaan eerst maar eens lunchen bij Haxhillari. Een prima tentje voor een snelle lunch. Het hangt er vol met familiefoto's en het is gezellig druk met plaatselijke jeugd. Ik had op internet gelezen dat de route naar de waterval 45 minuten lopen was. In de praktijk blijkt dat dat 45 minuten heen en terug is.  Het pad is modderig en men is bezig een aantal bruggen te repareren. Het is dus opletten, dat we op droge stukken lopen. Je hoort de waterval al in de verte, en het is best druk als we aankomen. Een duits stel is druk bezig met foto's maken, dus het duurt even , voordat we de waterval zonder hen op de foto krijgen. Ondertussen hebben we onze schoenen al uit gedaan, om in het ijskoude water te lopen. Ik heb alweer respect voor de mensen die van een richel in het water duiken. Poe. 

Na deze lange dag, komen we tegen de avond weer in ons Hostel in Berat aan. De zon schijnt nog net op de huizen in de wijk Gorica  en dat is een prachtige afsluiting van de dag.